Rođen je u Grnčarevu (Sahovići) kod Bijelog Polja 1883. godine.
Borio se u osmanskoj vojsci do 1912. godine. U periodu 1924-1928 bio je kao antijugoslovenski pobunjenički vođa četa kačačkog pokreta u donjem sandžačkom kraju, uključujući Novi Pazar, Rožaje, Sjenica, Kolašin i Bihor. Ostali lideri su bili Husein Boško, Feriz Salku i Rek Biševa. Mehonjiću je 1924. godine podmetnuto da je organizovao ubistvo Boška Boškovića, načelnika Kolašinskog sreza, iako je u to vrijeme bio u Albaniji. Ovo je iskorišteno kao povod za masakr u Šahovićima 1924. godine, u kojem su crnogorski seljaci masakrirali oko 600-900 lokalnih muslimana. Poslije se ispostavilo da su ubice Boškovića članovi klana iz Rovca, njegovog suparničkog plemena.
Bio član Kosovskog komiteta. Učestvovao u Albaniji u borbama protiv Ahmed-Zogua, na strani Bajrama Cure i Fanolija (predsjednik albanske vlade). U tim borbama komandovao je jednim bataljonom. Mučki ubijen na teritoriji Albanije od strane policije Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca 1926. godine.
Opjevan je kao heroj i legenda sandžačkih Bošnjaka.
